Waarom een peperduur jurkje kopen als de jurk ook te huur is? Na de VS schiet het idee ook in Nederland wortel. Goedkoper, scheelt kastruimte en je komt vaker verrassend voor de dag.
Door: Bregje Lampe | Eerder gepubliceerd op 3 december 2019 in de Volkskrant.
‘Ik kon ineens een jurk aan die ik zelf never nooit had kunnen kopen’, zegt fluitiste Maartje Valk, die in juni tijdens het Young Patrons Gala van de Nationale Opera & Ballet een feloranje jurk met pailletten van Iceberg droeg die ze voor 135 euro had gehuurd. Was ze naar de winkel gegaan, dan was ze ruim 750 euro kwijt geweest voor dezelfde jurk. ‘Dat zou ik zelf dus niet uitgeven aan een jurk. Zeker niet aan zo’n opvallende jurk, want die kan ik maar heel weinig aan.’
Valk heeft sindsdien vaker een jurk gehuurd. Als projectcoördinator van het Prinsengrachtconcert moet ze regelmatig naar netwerkevenementen, en dan kan ze geen spijkerbroek of een ander casual kloffie aan. ‘Het is belangrijk dat ik er representatief uitzie. Nu heb ik zelf vrij veel donkerblauwe en zwarte jurken, die ik draag tijdens concerten, maar ik wil ook weleens wat anders. En ik heb nog nooit zoveel complimenten voor mijn outfit gehad als tijdens het Young Patrons Gala’, zegt Valk.
Door kleding te huren bespaar je tijd, kastruimte én het milieu, zegt Lilia Planjyan (34), een van de oprichters van verhuurservice Spinning Closet. Planjyan werkte eerder als consultant en begon begin dit jaar samen met Ceyla Ruypers (35), die eerder in de financiële sector werkte, een verhuurservice. ‘Spinning Closet moet het Rent the Runway van Europa worden’, zeggen de dames.
Nog nooit van Rent the Runway gehoord? Dat is niet zo gek. Planjyan en Ruypers hoorden ook pas vorig jaar voor het eerst van het Amerikaanse bedrijf dat online designerkleding verhuurt en daarmee zo succesvol is dat de waarde van het bedrijf op een miljard dollar wordt geschat.
Rent the Runway
Tijdens een huwelijk van een vriendin in New York vertelde iemand dat ze een jurk via Rent the Runway had geleend. Wij vonden het bizar dat zoiets niet in Nederland bestond. Want de écht mooie jurken van designermerken kosten vaak meer dan 1.000 euro en de meeste mensen vinden het zonde om zoveel geld te betalen voor iets dat ze maar een paar keer dragen. Wij waren op dat moment uitgekeken op de banen die we hadden en vonden dit zo’n sterk concept dat we besloten om voor onszelf te beginnen’, zegt Ruypers.
Een paar maanden geleden begon nog een verhuurservice: Dressoir, een initiatief van Maxine Hassing (27). ‘Door mijn werk in de duurzaamheidssector ben ik al een paar jaar bezig om minder en beter te consumeren, maar ik wilde er óók goed uitzien voor een feestje. Zo kwam ik op het idee van verhuren. Dit is een opkomende markt, met veel potentie. Ik ken Rent the Runway en Spinning Closet wel, maar hoe meer spelers in deze markt hoe beter. Samen zorgen we voor een alternatief voor de overconsumptie in de mode’, zegt Hassing. Hassing, Planjyan en Ruypers hebben de tijdgeest mee. Veel kleding kopen is zo langzamerhand iets aan het worden om je voor te schamen, zoals vaak vliegen of veel vlees eten.
De exacte percentages van hoeveel we hebben liggen en wat we wel en niet dragen, wisselen per onderzoeksbureau. Wetenschappelijk onderzoek naar mode staat nog in de kinderschoenen. Maar een gangbare opvatting is de 80-20 regel, die ervan uitgaat dat we 80 procent van de tijd 20 procent van onze kleding dragen. Volgens Irene Maldini, die namens het kenniscentrum van de Hogeschool van Amsterdam (HvA) onderzoek doet naar duurzaamheid binnen de mode en een poging deed om de Nederlandse kledingberg in kaart te brengen, koopt de Nederlandse consument jaarlijks 46 nieuwe kledingstukken terwijl er 40 worden weggegooid.
Gemiddeld hangen zo’n 176 kledingstukken in de kast, daarvan zijn er 50 het afgelopen jaar niet gedragen. ‘Die schatting is aan de lage kant. Ik ben bang dat met name in grote steden de garderobes nog voller zijn. Hoe dan ook: er is te veel en er wordt te veel gemaakt’, zegt Maldini.
Laagdrempelig
En waarom zoveel kopen als je minder dan de helft echt draagt? Met name jongeren vinden huren niet meer zo’n gek idee; ze huren vaak al een auto via Snappcar en gereedschap via Peerby én ze maken gebruik van een Swapfiets. Dan is de stap naar een gehuurde jurk niet meer zo groot. Sterker nog, wie zegt dat die leuke jurk gehuurd is, scoort extra punten op het gebied van duurzaamheid. Ook al is nog niet wetenschappelijk bewezen dat verhuurservices de productievolumes omlaag brengen.
Het huren van kleding is in Nederland een relatief nieuw fenomeen. Het bestaat wel voor carnavalspakken of smokings en pakken voor mannen, maar de verhuurservice-nieuwe-stijl mikt op vrouwen tussen de 25 en 45 jaar in de Randstad; werkende en modebewuste vrouwen, die niet in de eerste plaats voor huren kiezen omdat het zo lekker duurzaam is, maar om een dijk van een jurk te dragen die ze nooit zouden kopen.
In de collectie van Dressoir zit kleding van merken uit het hogere middensegment zoals Iro, Ganni en Ted Baker. De gemiddelde huurprijs ligt rond de 50 euro. Online staat de nieuwprijs naast de huurprijs vermeld: een koningsblauwe Ted Baker jurk die in de winkel 235 euro kost, is zes dagen te huur voor 35 euro. ‘De Nederlandse consument is gevoelig voor een goede deal. Daarom zetten we die prijzen naast elkaar’, zegt Hassing.
In de collectie van Spinning Closet, die online en op het kantoor in Amsterdam Zuid te zien is, zit kleding van high-end designermerken als Cédric Charlier, Alexander McQueen, Zimmerman en Jacquemus. Hier ligt de gemiddelde huurprijs rond de 100 euro. En ook hier staat de nieuwprijs naast de huurprijs vermeld; een korsetjurk van Alexander McQueen die in de winkel 1.695 euro kost, is vier dagen te huur voor 170 euro.
Zowel Spinning Closet als Dressoir doen hun best om laagdrempelig te zijn en het huren zo makkelijk mogelijk te maken. Bij Spinning Closet kunnen klanten op kantoor komen passen en beide services geven de mogelijkheid om kleding die niet goed past of die niet aan de verwachtingen voldoet binnen een bepaalde termijn terug te sturen mits de kaartjes er maar aanzitten, zodat de verhuurservice weet dat het niet gedragen is.
Voor een dubbeltje op de eerste rij
‘Ik vond het huren heel simpel. Omdat het kantoor van Spinning Closet niet ver van mijn huis is, ben ik de jurk gaan passen en heb ik ’m zelf teruggebracht. Maar ze hadden hem ook kunnen laten bezorgen en dan had ik hem gratis retour kunnen sturen. Ik had die avond tijdens de afterparty een heleboel bier over me heen gekregen, maar dat bleek geen probleem. Stomen is bij de huurprijs inbegrepen,’ zegt Valk. Nare incidenten met gaten, scheuren of vlekken zijn volgens Planjyan nog niet voorgekomen. Mocht het zover komen, dan gaan beide partijen in overleg en kan het verhuurbedrijf de huurder aansprakelijk stellen.
Spinning Closet en Dressoir zijn beiden gespecialiseerd in gelegenheidskleding; voor een spijkerbroek of een lekker wit T-shirt moet je elders zijn. Dat strookt met de bevindingen van de Nederlandse non-profit organisatie Fashion for Good, dat nog niet zo lang geleden onderzoek deed naar de levensvatbaarheid van verhuurservices in de mode. In het rapport ‘The Future of Circular Fashion’ worden diverse marktsegmenten – van spotgoedkoop tot peperduur – met elkaar vergeleken. De belangrijkste conclusie is dat een verhuurservice in het luxe-segment de meeste kans van slagen heeft, omdat die de consument de mogelijkheid biedt om in een exclusief designeritem te verschijnen zonder daar het volle pond voor te betalen.
Rent the Runway is ook op die manier begonnen. Inmiddels verhuurt Rent het Amerikaanse bedrijf ook casual kleding; in de sectie ‘weekend’ staat het vol met alledaagse items zoals spijkerbroeken en wollen truien van merken als Mother, Tibi en J Crew. Klanten kunnen voor een vast bedrag abonnementsbedrag per maand (vanaf 69 dollar) vier of meer kledingstukken huren – en dan gaat het om kledingstukken die ze niet voor dat bedrag zouden kunnen kopen. Planjyan: ‘Wij willen in de toekomst ook een abonnementsmodel invoeren. Maar zover zijn we nu nog niet. We moeten eerst groeien en meer mensen bekendmaken met dit concept. Want het gaat om een nieuwe manier van consumeren.’
Voorloper: de kledingbibliotheek
Kledingbibliotheek Lena – een initiatief van Suzanne Smulders (34) en de zussen Angela (39), Diana (37) en Elisa (34) Jansen – was vijf jaar geleden de eerste in Nederland die met het verhuren van kleding begon. De kledingbibliotheek is gevestigd in hartje Amsterdam en is wat alternatiever dan Spinning Closet. De collectie bestaat voor een groot deel uit tweedehandskleding. Huren bij Lena is een stuk goedkoper dan huren bij Spinning Closet: voor 17 euro huur je al een gebloemde King Louie jurk – maar daarmee kun je niet naar het Young Patrons gala.
Sinds de opening van Lena zijn meer van dit soort initiatieven ontstaan. Outfit Library Less in Arnhem en Bij Priester in Den Haag zijn vergelijkbaar met Lena omdat ze niet online maar fysiek zijn begonnen, met voornamelijk hippe tweedehandskleding. Rent my Dress en Borrow a Brand willen fungeren als een soort marktplaats voor het huren en verhuren van kleding. Ook Mud Jeans en Filippa K lanceerden het afgelopen jaar verhuurservices.
‘Wij zijn heel idealistisch begonnen, als een duurzaam alternatief voor de fast-fashion industrie. Het eerste jaar was een rollercoaster waarin we hard groeiden. Maar na pakweg twee jaar stagneerde het aantal abonnementen en kwamen de eerste opzeggingen binnen’, zegt Suzanne Smulders van Lena. Op dit moment heeft de kledingbibliotheek ongeveer 300 actieve abonnees. ‘Maar we merken dagelijks in de winkel dat de groep mensen die serieus minder wil kopen de laatste tijd hard groeit. Ik vind het ook heel waardevol dat er nieuwe verhuurservices bijkomen. Dat betekent dat de markt voor kledingverhuur langzaamaan volwassen aan het worden is.’